دختر نازم آوین

کوچولوی خوردنی من  این روزا خیلی شیطون شدی و دائم شکم مامان رو قلقلک میدی هر روز صبح که بیدار میشیم کلی شیطنت می کنی تا مامان صبحونه بخوره دخمل شکمو.از داشتنت خیلی خوشحالم و از این که با منی. نمی دونم وقتی پا به این دنیا بذاری خوشحال ترم یا الان که جزئی از منی عزیز دلم. روزهایی که با تو ام بهترین لحظه های زندگی منه و این بهترین ها با بودن بابایی در کنارمون جاودانه میشه.   راستی یه خبر خوب: مامانی ناهید برات یه ماشین اسپرت خوشمل خریده. دستش درد نکنه. برسم مشهد عکسش رو برات میذارم گلم. برای با من بودن هایت خداوند را هزاران بار شاکرم ...

دختر نازم آوین عزیزم وقتی از روزی که فهمیدیم تو هستی یادم میاد دوباره اشک توی چشمام حلقه میزنه. گل دختر مامانی 23 مهر ماه 90 بود که من و بابا فهمیدیم خانوادمون 3 نفره شده. من از خوشحالی اشک میریختم و بابایی زبونش بند اومده بود. هردومون با اون حالمون میخندیدیم و خدا رو شکر میکردیم که میوه زندگیمون رو بهمون داده. داشتن تو شیرین ترین خاطره امسال ماست. هر لحظه دلم برای دیدنت پر میکشه گلم. مواظب خودت باش

فرشته کوچولوی مامان خاله مهربونت قبل از من نی نی دار شد. روزای آخر بارداریش بود و ما هم برای 8 آذر بلیط داشتیم تا موقع به دنیا اومدن دختر خاله کوچولوت کنار اونها باشیم.روز 5 آذر بود که مامانی زنگ زد و گفت خاله ساجده رو بردن بیمارستان و قراره شیرین خاله زودتر به دنیا بیاد. بابایی هم برای من بلیط گرفت و من زودتر راهی مشهد شدم. تو قطار که بودم دائم به مامانی زنگ میزدم تا بدونم حال خاله ساجده چطوره و مامان از گفتن این که نی نی رو دیده یا نه طفره می رفت. خیلی نگران شده بودم. وقتی رسیدم مشهد که خاله رو از بیمارستان مرخص کرده بودن ولی نیکا کوچولو هنوز بستری بود. دیدن خواهرجونم تو اون وضعیت ناراحت کننده که نگران دخمل شیرینش بود...

دختر نازم ببخش که هنوز فرصت نکردم به خونه کوچولوت سروسامونی بدم. به زودی میام و می نویسم که تا امروز با تو چطور به شیرینی گذشت.برای دیدنت لحظه شماری می کنم گل خوشگلم ...